Razlog za to je granična linije koja se prostire preko travnate površine stadiona u Kostajnici. Nerijetko tokom treninga, fudbaleri trčeći za loptim, prelaze iz jedne u drugu državu. Ovako fudbalski apsurd objašnjava Mustafa Bekirovski, ekonom Partizana iz Kostajnice. Na treninge i utakmice dolazi sa pasošem u džepu. Ukoliko lopta završi u obližnjem šumarku koji se nalazi na teritoriji Hrvatske – Bekirovski, obavezno s pasošem u ruci, ide po nju.
– Dvije trećine terena su u Bosni i Hercegovini, a pošto je jedna trećina u Evropskoj uniji, po nekoj logici, mi imamo pravo da se takmičimo u Ligi šampiona – kaže Mustafa Bekirovski,.
Klupe za rezervne igrače na teritoriji Hrvatske, a fudbaleri koji igraju na lijevoj strani terena za vrijeme meča više puta prelaze državnu granicu.
– Mi imamo prijedlog FIFI i UEFI da sve utakmice koje se trebaju igrati na neutralnom terenu igraju kod nas, pošto smo mi jedini neutralni teren na svijetu – kaže potpredsjednik FK Partizan iz Kostajnice.
Linija razgraničenja između BiH i Hrvatske trebalo je da bude rijeka Una. Nažalost nije tako, pa granica u Kostajnici prolazi “svuda i svakuda”. Nelogičnosti su mnoge, kaže načelnik opštine Drago Bundalo.
– Јoš je nelogičnija situacija kad građanin ima svoju baštu, znači da bi došao u svoju baštu koja mu je odmah kod kuće, trebalo bi da ode na granični prelaz, da se prijavi i jednoj i drugoj policiji, da ode u baštu i da se ponovo vrati okolo – kaže Bundalo.
Iako je formirana Komisija za razgraničenje, neriješena pitanja određenih dijelova granice između Hrvatske i BiH godinama ostaju mrtva slova na papiru. Zbog svega toga građani Kostajnice pasoš nose i na fudbalske utakmice i u bašte. Do kada će to trajati – niko ne zna.
RTRS.tv